işte bir gece yarısı daha sensizliği doğurmakta
yine özlemin çığlıklara karışmakta
rüzgar penceremin perdesiyle raksa tutuşmuş
elimdeki kahvem buz tutmakta
odamın içini doldurmuş dalgaların uğultusu
senin yokluğunda gün geceye, gece güne dolanıyor
uyku diye yattığım, gün diye uyandığımsın
her sabah nasılda sana açılıyor gözkapakları hayatın
yokluğunda kuşlarla konuşuyorum çokça
çiçeklerimin kenarına konan bir kumru
ulu orta öpüşlerini bırakıyor sardunyalarıma
martılar maviyi kucaklayıp konuyor balkonuma
ben yine şiirler yazıyorum sana dair
şiir yazmak kolay iş sevgilim
özlemekten çok daha kolay
sözcüklere uzanıyor da parmaklarım
bir sana uzanıp tutunamıyor
seni özledikçe içimden sözcükler fışkırıyor
ve tüm sözcüklerin başı sonu yine sana varıyor
hayatın çalkantısına kapılmış gidiyorum
her hücrem yokluğunun girdabında
boğulmadan tutup çeksen beni kıyına
belki olurduk iki çakıl taşı bir sahil kasabasında
Hamiyet Akan
20.06.2023