Tecrit Edilemeyen Ahlar

Kalemle kavga edilir mi? Kavgaların en büyüğünü ediyorum seni yazıyor diye. Cümle cümle arşınlıyorsun sayfalarımı, ne hakla! İzinsiz cümlelerimin öznesi oluyorsun. Hakimiyetimi yitiriyorum kalemi elime aldığım anda. Ne büyüyorsun sayfalarımda öyle dağlar gibi! Ben ki ahlar ülkesinde ahı duyulmayan bir garip kalem aşığıyım. Senin sayfalarıma her nüfuz etmen demek benim yüreğime aralıksız benzin döküp ateşe vermem demek. Ben bunca ateşine iptila olmuşken söylesene biz seninle  şu kalemle kağıt gibi hiç meşk edebildik mi? Kurmuşsun pusuyu, almışsın eline sapanı sözcükleri tek tek vurup düşürüyorsun yadıma. Her isabet ettirdiğin sözcük kan kaybediyor. Tamam kabul, ben ahlar ülkesine mahkumum ama cümlelerimin günahı ne, neden celladı oluyorsun? Mavra değildir bu söylediklerim, acı çekerek ölen her sözcüğün de artık sana ahı var, sadece bil istedim...

Hamiyet Akan