Çiy Tanem

Kıyında belki bir çakıl taşı, belki bahçende titreyen bir yapraktım. 

Toprak gibi tevazulu, kıyama duran bir aşkla sana tutuldum. 

Buz kütlesini eriten güneşe benzerdi yüzün, engel olamazdım içimin eriyişine. 

Mevsimleri karışan bir aşktı bizimkisi. 

Yağmuruna güneş göz kırpar, gökkuşağı çıkar, karda kardelen açtırır umuda yol açardı. 

Sıcacık meltem esintisi bir anda tutar fırtınayı kucaklardı. 

Sevda atlasının coğrafyasında dört bir yandan tutunan bir kara parçasıydık. 

Dağlarımız kekik kokar, çayırlarımızda papatya açardı. 

Uzun bir yol vardı önümüzde her iki yanı yeşile boyalı,

Biz tutup kaybolduk koparken etrafımızda çocukluğumuzun çığlığı! 

Şimdi yaşadığımız geçmeyen saatlerin ömrümüze çakılıp kalan bekleyişinin yalnızlığı. 

Oysa sen varken baharda düşen çiy tanesinin tazeliği gibi tazelenir, bereketi gibi çoğalırdı her şey. 

Bilir misin bir Orta Asya geleneği vardır

Hıdırellez'de yapraklar üzerine düşen çiy taneleri toplanır ve bir yoğurdu mayalar. 

Mucizedir aslında çiy taneleri. 

Sende yüreğime düşen bir çiy tanesiydin sevgilim! 

Ve ben seni her doğan günde mucizem diye sevdim..

Hamiyet Akan