Akşamın kızıl dudaklarından denizi içmek gibiydi seni sevmek.
Bir zamansız saatte kanat çırpmak gibiydi göklere.
Şimdi bir gülüşün geçiyor içimden,
bir yüzün düşüyor aklıma, içim yanıyor.
Ah ne yazık kalmadı benliğe dair hiçbir şey,
rüzgârda çırpınan hayallerden başka.
Hamiyet Akan
