Kayıp

Ellerimin arasından kayıp gidiyor çocukluğum,

Umutları dağılıyor etrafa köpük köpük,

Gözlerinde yağmurlar, boynu bükük,

Yüreğinde hayaller kırık dökük.

Denize konan martılara bakıyor çocukluğum,

Kadıköy'ün bunaltan kalabalığına,

Elindeki gofretin tatsızlığına,

Tökezleyip duran ayaklarına bakıyor.

Bugün en güzel oyuna alınmıyor çocukluğum,

Bazılarına dondurmalar yağıyor gökten,

Mutlu sonla biten masallar anlatılıyor içten,

Çocukluğumsa bir tokat yiyor en afillisinden.

Çaldıklarını dolduruyor ceplerine çocukluğum,

Başını döndüren ışıltılı yıldızları,

Pamuk şekerini, salıncakları, balonları dolduruyor.

Oysa cepleri delik ardında bırakıyor topladıklarını.

Sonra karanlık bir bahçeye giriyor çocukluğum,

Zehirli sarmaşıklar sarıyor etrafını,

Kurtaramıyor yeni çiçeklenen dallarını,

Kurtaramıyor çocukluğum saflığını...

Hamiyet Akan