Ne zaman ayışığı vursa yüzüme,
Üsküdar oluyorum,
Her yanım delik deşik.
İçimden sonsuz raylar geçiyor,
Varacağı bir istasyonu olmayan.
Kız kulesinin etrafında dönüp duran dalgalarım
Köpüğüyle sevişme derdinde.
Bense damarlarına işleyemediğim bu şehirde,
Kadın olmaktan yorulan,
Küçük bir kız çocuğuyum aslında
Pamuk helvaya mutluluk saklayan.
Şimdi mutluluk kayıp,
Elim yüzüm pamuk helva...
Hamiyet Akan
Küçük bir kız çocuğunun içine dileklerini yazıp denize attığı bir şişedir Kızkule'si/ondan belkide geceleri yıldızlara bu kadar yakın olması/kim bilir?
YanıtlaSilAteşinsesi, ne güzel tarif ettin kızkulesini.. Bazen diyorum ne kadar asilsin salınıyorsun karşımda sonra buğulu gözlerini dikip bana baktığında anlıyorum ki bir o kadar çaresiz dalgaların koynunda..
SilÇok tatlığğğ:):)
YanıtlaSilEsas sen tatlısın:)
SilNe hoştur.. herşeyi unutup o helvanın pembeliğinde kaybolmak ...
YanıtlaSilAh yine kaybolsak keşke..
SilEvet Hamiyet kadın olmak yoruyor insanı... Oysa küçük bir kızın hayata bakışı ne güzel, ne saf ve pırıl pırıldır... Özleniyor...
YanıtlaSilHem de öylesine yoruyor ki, diyorum keşke bir libas gibi bazen çıkarıp askıya asabilsem:)
Silbeni o pamuk helva'ya gark edin. :)
YanıtlaSilPamuk helvada kaybolmak güzel şey :))
SilHiçbir şeyi umursamadan pamuk helvasını yiyen kız çocuğu olmak ne güzel olurdu gerçekten..
YanıtlaSilBir gün pamuk helva günü yapalım ne dersin :))
Silo kadın benimm :))
YanıtlaSilçok güzel çok,
pembe kalpler, öpücükler benden sana ♥♥
Benden de sana en kocamanından :))
Sil