Kardan duvağıyla beklerken dağlar,
Güneş kaldırır o duvağı öper dağların alnından.
Dağ bakamaz yüzüne güneşin.
Ta ki kardan duvağı eriyip
Tüm kirleri temizlenene dek ruhundan...
Hamiyet Akan
~~~~~~~~~~~~~~~
16 Ekim 2014
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Merhabalar Yürekten Kaleme.
YanıtlaSilKirlerinden temizlenmiş ruhlara öyle çok ihtiyacımız var ki şu günlerde... Cenab-ı Hakk, yar ve yardımcımız olsun inşAllah!
Kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim. Selam ve dualarımla birlikte Cenab-ı Hakk'a emanet olun inşAllah!
Merhaba Recep Bey, keşke karların erimesiyle veya yağmurla temizlenebilseydi ruhlar. Yorum ve ziyaretinize teşekkür ederim. Siz de Allah'a emanet olun. Saygılarımla..
SilO duvak, bir o kadar güzel.. bir o kadar uzak..
YanıtlaSilGüzel olan her şey uzaktır zaten.
SilGüneşi konuk edebilmek için arınmak gerek, ne kadar doğru..
YanıtlaSilİşte olay arınmakta..
SilNe hoş bir şiir bu Hamiyet, çok beğendim :)
YanıtlaSilYüreğin dert görmesin.
Teşekkürler Destiny, seninde yüreğin dert görmesin :)
Silsen yağmurlu günlere yakışırsın
YanıtlaSilyollar çeker uzak dağlar çeker uzak evler
ıslanan yapraklar gibi yüzün ışr
ışırsa beni unutma
alır yürür sıcak mavisi gökyüzünün
kuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir gün
bir yer sızlar yanar içimde büsbütün
her şeye rağmen ellerin üşür
üşürse beni unutma
yeni dostlar yeni rüzgarlar gelir geçe
yosun muydum kaya mıydım nasıl unuttular
kahredersin başın önüne düşer
düşerse beni unutma
gülten akın
Ay doğarken bir söğüdün ardından,
SilGöl yüzünde sisli bir esintiyle,
Akşamın göğsüne hüzün serperek,
Ve yağmurdan geceye
Çiçekli perdeler çekerek,
Beni düşün...
Beni düşün, unutma...
En umarsız, en mutsuz gününde,
Bağrına bir yumruk çökeldiğinde,
Ve dağların mazlum ateşi,
O güzelim saçlarına,
Cayır-cayır yanıp ulaştığında,
Beni düşün...
Beni düşün, unutma...
Beni düşün bir kavganın içinde;
Helal bir ekmeğin peşinde...
Ve kurtlardan arta kalmış yüreğimin,
Can çekişen o son parçasını da
Sana sakladığımı bil!..
Bil ki haykırırcasına,
Bu esir gövdemi yakarcasına,
Kavuşmak için o serin bağrına,
Ateşten bir yol arıyorum...
Kar yağarken mor dağların ucundan,
Sol yerine sessiz bir iniltiyle,
Yastığın yüzüne yaşlar dökerek,
Ve akşamdan gizlice bir ah çekerek,
Beni düşün...
Beni düşün, unutma...
Kan kızılı bir gelincik seherinde,
Sırtıma kahpe bir hançer indiğinde,
Ve bu gencecik ve bu hemencecik ölüm,
Çığırtkan bir gazete başlığında,
Çığlık-çığlık sana kavuştuğunda,
Beni düşün...
Beni düşün, unutma...
Beni düşün, şehre her yağmur yağdığında,
Islak ve kırılgan bir türkünün içinde...
Göğsünden dudaklarına doğru,
Sancılı bir isyan kabardığında;
Bastırarak kalbini avuçlarınla
Sesini okşadığımı bil!..
Bil ki yalvarırcasına,
Uzayan yollara dağılırcasına,
Sonsuz bir mahşerin ortasında,
Bir zemzem suyu gibi,
Seni, seni özlüyorum...
Beni Düşün Unutma/Yusuf Hayaloğlu