Bu gece yıldızlar yağıyor göklerden, gelip dökülüyorlar yanı başıma... Bir adımda ulaşıyorum huzur şehrine, gecenin karanlığını çekip vuruyorum yüreğinden... Ki, o karanlığıyla ruhumu boğmadan önce aydınlığı seriyorum gecenin sessizliğine... Bedendeki yüreği, candaki ruhu her şeye rağmen salıveriyorum huzurun meltemine... Affediyorum, affın güzelliğine ererek. Aldırış etmeden geceye, bir de dua fısıldayıp yağmura bırakıyorum bedenimi. Susuzluğunu giderene dek yudumluyor yağmur taneciklerini sonra koşuyorum hızla dinlenmeden yorulmadan... Sonunda kayıp kente ulaşıyorum. Kapısını çalıyorum kapısız evin. Penceresizliğine aldırmadan güneşi itiveriyorum içeriye.. Her duvara bir renk düşürüyorum. Karışıyor ruhum renk cümbüşüne ve veda ediyorum sonunda kayıp kente...
Hamiyet Akan
İyi geceler :-)
YanıtlaSilSana da iyi geceler Handan :)
SilBelki de kayıp kentte yaşayan kayıp insanlardır umut.
YanıtlaSilO kadar çok ki kayıp kentte nefis alıp veren ama hiç görünmeyen.
SilUmarım kısa zamanda şu saçma ruh halinden kurtulur bende o renkler ülkesinden yer beğenirim kendime
YanıtlaSil:)
Sıfırla o ruh halini ve yeniden başlat :) Bak şu an kafaya takacak o kadar çok şeyim var ki ama inan salıverdim gidiyor :) Sen de öyle yap ve ne karşına çıkarsa çıksın gülümse geç :) En güzel renkler ülkesi seninle olsun Pe hito :)
Sil