Çocukluğumuzun yorgun ikindi sonralarındaki,Mart serinlerinde engin göklerde gezinen rengarenk uçurtmalarımız geldi şimdi aklıma ve oldukça erken yaşta tanışılan, ömrün taze çağlarında körpe bir yüreği acımasızca yakıp kavuran sevda ateşinden hatıra kalan bir ince sızının,artık aşina olduğumuz sol göğüns altındaki noktada gezinişi tekrarlandı şiiri okuyunca. Daldaki solgun uçurtma... Solgun, yorgun bir yürek... Güzeldi.
Yalıçapkını düşler... Hoyrat, başkaldıran, kendine buyruk düşlerimiz hani... Biraz bize özel, biraz uçuk kaçık, biraz mahzun, biraz da mahçup düşlerimiz hani... Kimseyle paylaşmadığımız, kendimize özgü yorgun düşlerimiz... Hep silip atmayı istediğimiz ama, asla vazgeçemediğimiz düşler... Belki bizleri bir bilinmeyene, unutmak istemediğimiz bir zaman dilimine bağladıkları için belki... Çok uzun oldu... Şiir kısacık, Uzakdost yorumu uzunca... Özür...
Rengi solmakta olan bir yüreği tekrar hayata ancak diğer bir yürek getirir. Hamiyet Akan şiirleri kimi zaman çağlayan gibi taşıyor bizi sürüklüyor kimi zaman kısa ve net tam hedefi vuruyor. Tabii kelimelerden taşanı duyumsayabilene! Tebrik ederim.
Uzakdost, öyle güzel anlatmışsınız ki hayranlıkla okurken bir özürle karşılaşınca üzüldüm. Sizin yorumlarınızı okumak bana rahatsızlık değil aksine huzur veriyor. Bir kaç satırlık şiirime dahi içten duygularınızı öyle güzel aktarmışsınız ki çok teşekkür ederim. Dilerim ne düşleriniz, ne de gülüşleriniz hiç eksilmesin.
Merhabalar,
YanıtlaSilHayatın gerçeklerini ipi kopmuş bir uçurtmanın kaderine sığdırmak, ardından düşleri silmeye uğraşan düşüncelere meydan okumak...
Çok güzel bir kurgu ve imgelerle yaptığınız istiare sanatınıza hayranım. Tebrik ederim.
Selam ve dualarımla.
Çocukluğumuzun yorgun ikindi sonralarındaki,Mart serinlerinde engin göklerde gezinen rengarenk uçurtmalarımız geldi şimdi aklıma ve
YanıtlaSiloldukça erken yaşta tanışılan, ömrün taze çağlarında körpe bir yüreği acımasızca yakıp kavuran sevda ateşinden hatıra kalan bir
ince sızının,artık aşina olduğumuz sol göğüns altındaki noktada gezinişi tekrarlandı şiiri okuyunca.
Daldaki solgun uçurtma...
Solgun, yorgun bir yürek...
Güzeldi.
Yalıçapkını düşler...
YanıtlaSilHoyrat, başkaldıran, kendine buyruk düşlerimiz hani...
Biraz bize özel, biraz uçuk kaçık, biraz mahzun, biraz da mahçup düşlerimiz hani...
Kimseyle paylaşmadığımız, kendimize özgü yorgun düşlerimiz...
Hep silip atmayı istediğimiz ama, asla vazgeçemediğimiz düşler...
Belki bizleri bir bilinmeyene, unutmak istemediğimiz bir zaman dilimine bağladıkları için belki...
Çok uzun oldu...
Şiir kısacık, Uzakdost yorumu uzunca...
Özür...
Rengi solmakta olan bir yüreği tekrar hayata ancak diğer bir yürek getirir. Hamiyet Akan şiirleri kimi zaman çağlayan gibi taşıyor bizi sürüklüyor kimi zaman kısa ve net tam hedefi vuruyor. Tabii kelimelerden taşanı duyumsayabilene!
YanıtlaSilTebrik ederim.
Yüreğinize sağlık yine harika bir şiir.
YanıtlaSilHer yerde binlerce ben
Ya yüzsüz ya bedensiz
Birimi bile tanıyamıyorum
Gülüyorum
Gülüşüm nedensiz
Ağlıyorum
Ağlamalarım nedensiz
Nedensiz?
YanıtlaSilİlla bir sebebi olmalı şiirlerin, gülümsemelerin, hüzünlenmelerin vs...
Her şeyin bir sebebi vardır. Birileri anlasa da, anlamasa da.
Recep Bey, teşekkür ederim.
YanıtlaSilSevgi ve muhabbetle kalınız.
Uzakdost, öyle güzel anlatmışsınız ki hayranlıkla okurken bir özürle karşılaşınca üzüldüm. Sizin yorumlarınızı okumak bana rahatsızlık değil aksine huzur veriyor. Bir kaç satırlık şiirime dahi içten duygularınızı öyle güzel aktarmışsınız ki çok teşekkür ederim.
YanıtlaSilDilerim ne düşleriniz, ne de gülüşleriniz hiç eksilmesin.
Yasemin Hanım, teşekkür ederim.
YanıtlaSilNedensiz, teşekkür ederim.
YanıtlaSilAslına bakarsanız her nedensizliğinde bir nedeni vardır.
Renklerle Yolculuk, haklısınız. Bakmayın nedensiz dediğime bilirim her şeyin bir nedeni vardır elbet. Teşekkür ederim.
YanıtlaSil