Sen,
Önce minicik bir kar tanesi idin.
Geliverdin yükseklerden…
Hızla yuvarlandın,
Dağ tepe demeden...
Büyüdükçe büyüdün,
Önüne ne gelirse ezip geçtin,
Topraklarımda eğemenliğini ilan ettin.
Şimdi koca bir çığ gibisin,
Bedenimi okşuyor,
Oluşturduğun çığın sessizliği…
Ölüyorum…
Duy beni ey sevgili!..
Sevdan,
Kapıma ölümü getirdi.
Hamiyet Akan
~~~~~~~~~~~~~~~
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder