Kuruyan Ağaç

Bir ağaç
Her dalında başka bir çiçek
Ve her çiçekte bir umut vardı
Her gün yeşerir
Güne mutluluk saçardı
Sonra gelgitlere mesken kaldı
Umutlar yele karıştı
Her yel döndü kasırgaya
Kasırgalar dağıttı her yanı
Tükendi susuz kaldı ağaç
Günden güne soldu yaprakları
Döküldü tane tane yerlere
Yere dökülen her yaprak
Ayaklar altında kaldı
Kurudu susuz kaldı dalları
Onun sahibiyse öylece seyre daldı
Ağaç kurumamak için
Toprağına kendi kanını damlattı
Katık etti kanına gözyaşını
Gözyaşı toprağa karıştı
Toprak bedenine
Ve sonunda tükendi
En son damlasını da
Yine son kez sahibine harcadı
Ve bir elveda ile
Kesip attı kuruyan tüm dallarını…

Hamiyet Akan