Seni Sevmenin Sonsuz Hali

ne muazzam bir şeymiş seni sevmek 

çok uzağında 

ama şah damarım gibi bana yakınken 

seviyorum seni 

hem de ulu orta gece gündüz

yağmurlarda çöllerde

hayatın bana biçtiği her durumda seviyorum

 sense bir an bile bilmiyorsun 

benim seni ne denli sevdiğimi

sensizlik denen şeyle 

nasıl başa çıkabildiğimi bilmiyorsun

özlüyorum 

bu yaşam kadar gerçek

ölüm kadar acı

ama dayanıyorum

ve avunuyorum

her sabah karşıma dikilen hayalinle

anıları yudumluyorum

kötü olanları hep atıyor beynim

toplayabildiği kadar iyi anı toplayıp

getiriyor önüme

hadi seç diyor 

hangisinle avunmak istersen

hepsini kucaklıyorum bir görsen

sonra alıp her birini çıkıyorum dışarıya

kayalara anlatıyorum seni

denizin hırçın dalgalarına anlatıyorum

deniz analarına bile anlatıyorum

denizi analar basmış deyip

gülüyorum sonra

gülerken yaşlar dökülüyor gözlerimden
çayıma sen kattığım günden beri
boğazıma saplanan bir şey var
canımı acıtıyor hem de çok

neyse neyse gerek yok şimdi 

ortalığı ver yansın etmeye

güçlüyüm ben 

bakma böyle dediğime

sen sakın üzülme

evet biraz günlerim soldu

biraz gecelerim bulanık

ve yüreğim 

ah bu baş belası yüreğim

viran olan bir şehir gibi 

lanet olsun ki dağınık

varsın olsun 

içimde bir toparlayan var

adı sen 

evet sensizken bile sen

kumsaldaki kum taneleri kadar sen
gökyüzünü kaplayan bulutlar kadar sen
içime çektiğim nefes kadar sen
yaratılan tüm renkler kadar sen

sonsuz kere yine sen

dağıtanda toplayan da yine sen

Hamiyet Akan