Varlığın Yokluğa Tekabülü

Sukut eyledim,
Gecenin sensizliğe değen yanında...
Yağmurlar
Gözyaşlarıma yarenlik eder oldu yokluğunda…
Ne sözcüklerim yetti,
Seni sana anlatmaya...
Nede gücüm yetti,
Bu ulaşılmaz yolları aşmaya…
Bir kalıba sokamadığım duygularım
Savrulurken ufuklara...
Benliğim paramparça oldu,
Bir belirsizliğin engin kıyılarında…
Varlığım hep yokluğa tekabül etti,
Zamansız düşler sokağında..
Beden ölümle pençeleşirken,
Ruhum yaşam savaşı verip durdu,
Tıynetimdeki acılarla…
Yürek pare pare,
Ab-ı efsun tane tane oldu gözlerimde…
Seni sevmek bu kadar mı zordu!..
Ey gecelerimi aydınlatan mah-parem…

Hamiyet Akan