Sen gidiyordun;
Gidişinle avazı çıktığınca çığlıklar atan,
Bir sessizlik dolduruyordu etrafı.
Sen gidiyordun;
Gidişinle kör oluyordu gözleri aşkın,
Ne bir renk, ne bir canlılık kalıyordu.
Sen gidiyordun;
Terk ediyordun beni sensizliğe alışmaya,
Sensizliğin kabul görmediği bir vatanın topraklarında.
Sen gidiyordun;
Yakışmıyordu hiç bir kelime bir diğerine,
Şiirler bir uçurumdan intihara kalkışıyordu.
Sen gidiyordun;
Bedenimin sen kokan yanı lime lime oluyordu,
Paslı bir usturanın ucunda.
Sen gidiyordun;
Buzul iklimini yaşıyordu dokunduğun ellerim,
Tırnaklarım etlerinden sökülüyordu.
Sen gidiyordun;
Gidişinle bırakıyordun yüreğimin ortasına kıyameti,
Kayboluyordum mahşer kalabalığında.
Sen gidiyordun,
Bense bir tek kelimeyi ezbere alıyordum,
Gitme!
Hamiyet Akan
