Sorgulamalardan,
Hesaplardan,
Gönül almalardan,
Kapanmayan yaralarımdan,
Tam mutluyum derken
Mutluluğumun içine edilmesinden,
Gülüşümün yüzümden çekilip alınmasından,
Yapmacık canım cicimlerden,
Bunca şiire kendimi anlatırken
İnsanlara kendimi anlatamamaktan,
Etrafımdaki onlarca insana rağmen
Dibine kadar yalnız oluşumdan,
Masamda duran ilaçlardan,
Yıkılmadan yürümeye çalışmaktan,
İçimde sayısız volkan patlarken
Ve ateşleri ciğerimi dağlarken sırıtmaktan,
Suskunluk denizinde küreksiz kalmaktan,
Her susuşum da nefessiz kalıp boğulmaktan,
Toz gibi dağılıp sonra
Devmişim gibi doğrulmaktan,
YORULDUM!!!
Ey hayat, ben ki babası sivrisineği öldürmesin diye onu havalandıran, karıncalara evden yemek taşıyan, penceresine kuşlar yuva yaptı diye onları rahatsız etmemek için pencere açmayan insanım, neden yoruyorsun ki beni bu kadar!
Hamiyet Akan
:( Meleğim benim. Nedense beni de en çok yoran şeylerden birisi insanlar. Bir ara ciddi ciddi insanlardan uzak olsam daha mutlu olacağım sanırım diye düşündüm. Ama senin yükün daha fazladır eminim. Olsun sen yine de bir anka kuşu gibi doğ küllerinden hiç yorulmadan.
YanıtlaSilOlmuyor ne kadar kaçarsan kaç tüm dertler seni buluyor. Sağol meleğim.
Sil:( Nasıl bir duygularmız, benim yerime de yazmışsın saki..
YanıtlaSilALLAH diyorum.. Yapacak başka hiç bir şeyim, çare olacak hiç bir avuntum olmadığından..
Zaten insanların acıları, duyguları birbirine yakın ediyor. Allah her şeye kadir be arkadaşım.
Silsus kimseler duymasın duymasın ölürüm ölürüm ha..!
YanıtlaSilHep susuyorum ki, hep içimde patlıyor ki sözcüklerim...
Sildevmişim gibi doğrulmaktan ve bir şey olmamış gibi yaşamaya çalışmaktan yoruldum..
YanıtlaSilYorulduk ama ne fayda...
Sil