Hükümsüz

Resim: Zindy

sardı ortalığı
reçetesiz sessizlikler

sessizliğin içinde
o bitmeyen devinimler

oysa zamanında el atılmalıydı

hızla kelimelere sirayet edene

kırgınlık belli edilmeliydi

teslimatı geç kalan cümlelere

artık az gelir ne söylense

içten içe çürüyen bir bedene

halâ duruyorken

boynuna geçirilen ipin izi

silmeye çalışırsın

tuvalindeki renksizliği

sanırsın ki hayat

iyi bitirecek bu sefer celseyi

üzerinde grilikler kol gezerken

bunu düşünmek delilik olsa gerek

kaybolur mu hiç

şehre çöken sisin ağırlığı

işte insan böyledir

bulunduğu yere bakmaz

gönlü olur aymaz

aslında boşa koysa dolmaz

doluya koysa almaz

ve bildiği hiçbir kalıp
bir diğerine uymaz

yürek sukuta eşlik eder

sukut
en olmazların kıyı kentlerine

bir garip hal çöker

serkeş yüreğin köşelerine

çağlayıp akar
içinde yükselen şiar ile

bilmez ki
dönmüştür yürek paspasa

gelen geçen
çiğniyor ayaklar altında

bir kayboluş gizlidir artık

tekabül saflarında

sonunda insan
sığınır teslim bayrağına

aldırmaz tıynetinde var olanlara

saat gebeyken uçurumun tiktaklarına

sarılır silahın soğuk kabzasına

ve bir seferde çeker tetiği

katlediverir içindekini
bundan sonra hükümsüzdür

bensiz kişiliği

Hamiyet Akan