giyinip sükut elbisesini
unuttum şiirlerimin alfabesini
ateşten çıkan demir gibi
dövüyorum her kelimeyi
güneşin altında buharlaşan su
kar altındaki dal tomurcuğu
yürüdükçe kaybolan yol gibiyim
ben sensiz
ben sensiz
bu hayatın kimsesiziyim
boğazımda çözemediğim
düğüm düğüm bir şeyler var
gözlerimden sildikçe düşenler
ve yüreğimde gün geçtikçe
ağırlaşan bir yük
sen yoksun
ve ben
aldığım her nefesin kimsesiziyim
Hamiyet Akan
Kitabın arasına bir kaçta börtü böcek koysaydı bari daha doğal olurdu.Eline geçeni doldurmuş :(((((
YanıtlaSilŞiiriniz her zaman olduğu gibi yine harika ;)
Merhaba arkadaşım,uzun aradan sonra yine yeniden aramızda olmandan inan çok mutlu oldum umarım iyisin..lütfen,kendine dikkat et:)
YanıtlaSilÇok duygulandığım bu dizeler,sanıyorum rahmetli anneciğin için..bu anlamda anneciğini rahmetle anıyor sana her daim sabırlar diliyorum..Sevgilerimle
ne guzel ifade edilmis bir ayrilik husranlari , sevdim çok sevdim:)
YanıtlaSilAdsız, resme biraz daha duygusal baksaydınız sanırsam dahi iyi olacaktı:)
YanıtlaSilŞiirim için söylediklerinize teşekkür ederim.
Hikayelerdirgeriyekalan, annemden sonra kendimi pek toparlayamadım. Evet, şiirim anneme sanırım bundan sonra şiirlerimin çoğu anneme olacak. Bilmezdim onun yokluğunun beni bu denli yakacağını, içimi kavuracağını. Allah'ım mekanını cennet eylesin.
YanıtlaSilSevgili arkadaşım, canı gönülden teşekkür ediyorum. Sevgi ve muhabbetlerimle…
Sevgili Eda, teşekkür ederim.
YanıtlaSilMerhabalar Yurekten Kaleme.
YanıtlaSilİnsan sevdiği birini kaybedince tüm dünyasını kaybetmiş gibi oluyor. Cenab-ı Allah'tan geçmişlerinize rahmet, sizlere de sabr-ı cemil ihsan eylemesini niyaz ediyorum.
Selam ve dualarımla birlikte en Güzel'e emanet olun efendim, saygılarımla.
Merhaba Recep Bey, amin. Allah razı olsun.
YanıtlaSilSiz de en iyiye en güzele emanet olun.