Mayın Tarlasındaki Oyun

Sonbahardayız şimdi

Sözcüklerin dudakların uçlarını yaktığı

Yüreklerin üzerine darbeler indirildiği duraktayız hâlâ

Ve hala akan kan durmuyor

Suskunluklar hala teneşir kokuyor

Sözler acımasız zamanın bağrında

Kefenlenip verildiği gibi toprakta duruyor

Diğer mısraları unutulan

Acı bir türkünün içli nakaratı tekrarlanıyor

Sonra mayınlar giriyor devreye

Hani patladığında paramparça olunan mayınlar

Öyle ya, çabucak dizilirdi o mayınlar

Başlangıçlar gibi bitişlerde kolay sayılmıştı o kentte

Dizildiler tüm yollara ve birer birer patladılar

İçindeki her şey gibi

Çeviriverdi sevdayı da mayın tarlasına

Kana bulandı tüm sokaklar

Gözden düşen damlalar bile yıkayamadı akan kanları


Yaşattığın bir oyundu mayın tarlasındaki

Ve inan asla silinmeyecek izleri…

Artık ne yapsak geriye işlemez saatler

Çünkü ne yaparsak yapalım artık her şey nafile

Bir bilinmeze yolcu etmiş isek sevgiyi sessizce

Şimdi tekrar diriltmeye çalışmak niye?

Hamiyet Akan