Korkum Senden Değil Sensizlikten

Sisler arasından bir deniz gibi çıkıverdin karşıma

Öylesine güzel, öylesine duru ve öylesine engin...


O denizde kaybolmaktan değil korkum.

Korkum, aradığımda seni bulamamaktan.

Ve o denizden çıkarken vurgun yemekten...


Kim bilir belki de bir rüyasın sen,

Belki bir gün uyanacağım ve bitecek bu rüya...

Dolacak her yanım cam kırıklarıyla...

Sabahlar zehir zemberek, ellerim kan revan olacak.


Beklide yasak bir kentin mayın tarlasında

Yürümek zor gelecek sana...

Ve belki ardına bakmadan çekip gideceksin,

Toplayıp neyin var neyin yoksa…


Ve ben

Yıkık virane bir şehir gibi kalacağım ardında,

Öylesine sessiz, öylesine çaresiz ve öylesine sevdalı…

Hamiyet Akan