~~~~~~~~~~~~~~~
11 Ekim 2008
Bu mu, İnsanlık ?
İnsanlık mı dediniz
Bakın insanlık olarak neler
Yaptık
Yüreklerimizde ki tüm bağlantıları
Ellerimizle koparıp
Attık
Kendi benciliklerimizle
Duygularımızın devrelerini
Yaktık
Yüreğimize inen tüm yolları kapatıp
Elimize ne geçerse onunla kalplerimizi
Tıkadık
Öyle bir girdaba tutulduk ki
Nereye nasıl zarar vereceğimizi
Şaşırdık
İşe, eşe, aşa, zamana
Her şeye bir bahane bulup
Kızdık
Zaman geldi sinirlenip
Ana avrat küfre
Sarıldık
Güçsüze yardım yerine
Bir tekmede biz
Savurduk
Elimize düşeni çantada keklik bilip
Bedeninden, ruhundan parça parça
Kopardık
Kimse bizi sormuyor dedik
Biz kimseyi
Hatırlamadık
Söylediğimiz sevgi sözcüklerini
Kalbimize indirmeden dilimizde
Bıraktık
O güzelim sevdaların
Dallarını daha filizken
Kırdık
Kalpleri hoş tutmak yerine
Var olan tüm gücümüzle
Yıktık
Bir avuç toprak için
Kadın çocuk demeden
Katlettik
Öylesine ruhsuzlaştık ki
Taştan duvarlar halini
Aldık
Şimdi...
Çiçekler parfüm şişelerinde
Kalpler ruhsuz bedenlerde
Sevdalar şehvetin izbeliğinde
Gözler paranın renginde
Mahkûm kaldı
İşte bu senin eserin
Hadi gurur duy
Ey adına insan denen varlık!
Hamiyet Akan
Resim: Rene Magritte
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
hamiyet hanım ne deseniz haklısınız
YanıtlaSilbu şiirinizi daha öncede okumuştum okurken gözlerim dolmuştu şu vakit okurken yine aynı duyguyu yaşadım sizin yüreğinizi seviyorum sevgiler selamlar