Zemheri soğuğu değdi dudaklarımıza…
Ölüm gibi zamansız geldi suskunluklar.
Oysa senin olduğun yerde,
Dirilirdi sessizlikler.
Hayat bulurdu,
Boynu bükük kelimeler.
Efsuna dönerdi,
Yaşanan saniyeler.
Şimdiyse yüreğim avare,
Sözcüklerim perişan…
Kefenlenen ölümüm bekler yanı başımda...
Bu suskunluğu yalnız sen bozacaksın
Mahşerde veya dünyada...
O güne dek,
Hüküm giydik suskunluklara...
Hamiyet Akan
~~~~~~~~~~~~~~~
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder