Ey Ölüm

Resim: Anne Louis Girodet de Roucy Trioson

Ey ölüm!
Geliverdin değil mi, ansızın ardımdan?
Zamansız ve habersiz…
Sızıverdin bir zaman aralığından.
Ben hala bir sevdada mülteciyken.
Umutlar bavulumda,
Bir yolcu garında beklerken geliverdin.

Ey ölüm!
Neden titriyor bedenim?
Bu ağlayan gözler benim mi?
Halbuki senin yolunu ne çok beklemiştim.
Seninle olan vuslatı ne çok özlemiştim.
Şimdi karşımda duruyorsun.
Soğuksun...
Ama yinede kanımı kaynatıyorsun.
Irak olanı ne çok özlediğimi,
Sende biliyorsun değil mi?
Onun için bu acelen bu telaşın.
Ansızın ruhuma verdiğin selamın.

Ey ölüm!
Serkeş gönlüme söz geçmedi bir an.
Ne söz dinledi, ne de vazgeçti sevdadan.
Canımı yaktı her firak!..
Anladım ki;
Ruhuma ondan başka her sevda ırak.
Al bu canı al da,
Sahibinin huzuruna bırak.
Bana ondan gayrisi artık yalan.

Hamiyet Akan