Bu gece yasladım başımı göğsüne,
Ve ağladım;
Çekerken kokunu buram buram ciğerlerime…
Söylesene nerdeydin bunca sene anne!..
Uzak mıydık birbirimize, yoksa tuzak mı?
Sevgi sözcükleri bize haram mıydı?
Sevdiğini söylemek için,
Beklemen mi gerekti bunca sene?
Yine ağladım ben anne!..
Ve sakladım gözyaşlarımı görmeyesin diye…
Sağıma döndüm bilmece, soluma döndüm bir bilmece;
Cevaplarıysa hep sende…
Hangisi doğru söylesene anne?
Baharlar mı kıştı, kışlar mı bahardı bizim illerde?
Her sonbaharda buradaki gibi
Dökülür müydü umutlar tane tane?
Bölünür müydü yürekler pare pare?
Hep siyahlar mı çalınırdı seherin yüzüne?
Ne çok soru biriktirmişim değil mi heybemde?
Neden susuyorsun cevaplasana anne?
Neye sarılmalı; hangisi doğru, hangisi yanlış sence?
Ne olur susma öyle, bir şeyler söyle…
Keşke;
Keşke, şiirlerim kadar anlayabilseydin beni anne!...
Hamiyet Akan
Resim: Leonardo Da Vinci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder